خانقاه

دو زلفونت شب و روی تو ماهه

ازین شب روزگار مو سیاهه

دلم شد راهی دریای چشمت

ازین پس کار چشمم رو به راهه

زدست کفر زلفت داد و بیداد

به درگاهت دل مو دادخواهه

دلم تنها به درگاه تو رو کرد

که بی روی تو بی پشت و پناهه

ندارم شاهدی جز چشم مستت

که اشکم شاهد و آهم گواهه

مو خوندم از ازل از نقش چشمت

که خط سرنوشتم اشتباهه

اگر مشک ختن گفنم به زلفت

خطا گفتم خطا گفتم گناهه

که در هر حلقه ی هندوی زلفت

هزاران چین و ماچین عذر خواهه

گرفتی لشکر دل رو به مویی

که در پشت سرت خیل سپاهه

چه شد حاصل ازین روز و شب ای دل

که موی مو سفید و رو سیاهه

اگر دست دل مارو نگیری

تموم کار و بار ماتباهه

دلم پیوسته با لطف مدامت

که لطف دیگرونم گاه گاهه

سماع یادتو در سینه برپاست

تموم خانه ی دل خانقاهه

تلقین

این روزها که می گذرد

                      شادم

این روزها که می گذرد

                                شادم

                                             که می گذرد

                                                     این روزها

                  شادم

                        که می گذرد........